>>>KURDISTAN<<<

Karakoçan, Cumhuriyet dönemi ilçelerindendir. 1936 yılında ilçe olmuştur. Karakoçan'ın gerek merkezinde, gerekse civarında tarihi yönden önem taşıyan herhangi bir yerleşim birimi olmadığından, tarihi bilgileri içeren kaynaklar yok denecek kadar azdır. İlçenin en eski yerleşim merkezi, Osmanlı dönemindeki Ohi Bucağı'na bağlı Tepe Köyü'dür.Bugünkü Kalecik Köyü ve çevresi (Baraj Gölü altında kalan kısmı), eski Çan yolu (Özlüce barajı yanındaki) üzerindeki Değirmendere civarı, Roma dönemine ait bazı kaya mezarlarıyla dikkati çekmektedir. İlk çağda Hitit ve Urartuların bölgeye hakim oldukları bilinmekte ise de, buralarda onlara ait önemli eserlere rastlanmamıştır. Urartular'dan sonra bölge Medler'in, daha sonra Persler'in ve Romalılar'ın eline geçmiştir. Bölge Roma Döneminde Sasaniler'le Doğu Romalılar arasında tampon bölge haline gelmiştir.Karakoçan ve çevresindeki köylere yerleşen insanlar, komşuları Rumlar, Keldaniler, Süryaniler Ermeniler ve diğer gruplarla beraber yaşamışlardır.Selçuklu Komutanı Türkmen Çubuk Bey 1107 tarihinde Harput, Palu, Çemişgezek, Arapgir ve Eğin'i zaptederek Karakoçan ve çevresini de hakimiyetine almıştır. "Doğu illeri ve Varto Tarihi" adlı eserde Karakoçan çevresindeki aşiretlerin Horasan'dan geldikleri, Hormek aşiretinin Harzem Türkleri'nden olduğu yazılmaktadır.Karsıni (Bazlama) Köyü ve civar köylere yerleşenlerin Karsan Aşiretinden oldukları, bu ismin Kuman Kıpçak dilinden gelmesi bunu doğrulamaktadır. Okçular (Okçiyan) Köyü'nde Mezar-ı Selçuk adında bir yerin olduğunu söyleyen köyün yaşlıları, Okçu Yusuf'un Selçuklu öncü kuvvetlerinden olduğunu ve bunun Kırklar Hikâyesinde anlatıldığını söylemektedirler. Karakoçan ve çevresi Anadolu Selçuklu Sultanı Alaaddin Keykubat zamanında bu devletin sınırları içine alınmış, Anadolu'nun Moğol istilasıyla Selçuklu hâkimiyetinden Buldukani Beyleri' nin eline geçmiş, ardından Akkoyunlular`ın egemenliğine, daha sonra Safeviler'in hâkimiyetine girmiş, Osmanlı hükümdarı Yavuz Sultan Selim zamanında da Osmanlı topraklarına katılmıştır. Osmanlılar zamanında vakıf araziye dahil olan Karakoçan, devlet otoritesinin zayıflaması sonucu, vakıf yöneticilerinin ve toprak işleticilerinin eline geçmiştir. Karakoçan yöresinin I. Dünya Savaşı ve sonrasında ülke savunmasında oldukça önemli bir yeri vardır. Bilindiği gibi I. Dünya Savaşı yıllarında Rus Orduları bugünkü Karakoçan - Kiğı sınırına dayanmıştı. Çanakkale Savaşları'nın kahramanı Osmanlı 2. Ordusu, Ruslar'la savaşmak için doğuya kaydırılmıştı. Bu ordunun karargâhı Palu'nun Sekrat Köyü; Kurmay Başkanlığı Karargahı da bugün Karakoçan'ın Başyurt Bucağı'na bağlı olan Mahmutlu Köyü; İkinci Ordunun komutan vekili Mustafa Kemal Paşa, Kurmay Başkanı da İsmet (İnönü) Bey idi. Ordu ağırlıklarının bir kısmı, Karakoçan 'ın sırtını yasladığı tepelerde ve daha gerilerde bulunmakta idi. I.Dünya Savaşı sonrası Anadolu'da kurulan Müdafa-i Hukuk Cemiyetlerinden "Vilayet-i Şarkiyye Müdafa-i Hukuk Cemiyeti" nin Erzurum Şubesi, aslen Karakoçan'ın Keklik Köyü'nden olan Avukat Hüseyin Avni Ulaş Bey ve arkadaşları tarafından açılmıştır. O yıllarda Karakoçan'ın Çan Bölgesi Kiğı Kazası vasıtasıyla Erzurum'a bağlı idi.Karakoçan'ın yetiştirdiği Milli Mücadele kahramanı Hüseyin Avni Ulaş Bey son Osmanlı Mebusan Meclisi 'ne ve 1. TBMM'ne Erzurum Mebusu (Milletvekili) sıfatı ile katılmıştır.1936-1937 yıllarında Türkiye'deki yeni idari düzenleme ile Kiğı'nin Çan Nahiyesi ve Palu'nun Ohi ve Lahan Nahiyeleri birleştiriliyor, Karakoçan adı altında bir ilçe Elazığ İli'ne bağlanıyor. Karakoçan ismi aslında bugün de aynı adla anılan bir köyün adıdır.Ancak tespitlerimize göre dönemin bölge müfettişi Abdullah Paşa ilçe merkezi olarak düşünülen bu köyü bir bahar günü ziyaret etmiş, iklim şartları daha kötü, ulaşımı daha zor olan Karakoçan Köyü yerine her bakımdan daha uygun olan Ohi Bucağının Tepe Köyü 'nü merkez olarak seçmiştir.Böylece Karakoçan adı yeni ilçenin adı olarak kalmıştır. Başyurt, Merkez ve Çan Bucağı olarak teşkilatlanan yeni ilçe merkezi başlangıçta ufak bir köy görünümünde iken Altınoluk, Yeşilbelen, Sarıbaşak ,Başyurt ve diğer civar köylerden yerleşmeler ile gün geçtikçe gelişmiştir. Sonraki yıllarda Karakoçan Köylerinin yanı sıra Kiğı, Mazgirt, Nazimiye, Palu, Varto, Bingöl ve diğer komşu ilçelerden gelenler günümüz Karakoçan'ını oluşturmuşlardır.



In Karakoçan gibt es keine geschichtlich wichtigen Orte. Die älteste Sidelung ist das Dorf Tepe.Obwohl Karakoçan zu den Reichen der Hethiter und der Urartäer gehörte, findet man keine bedeutenden archäologischen Spuren dieser Völker hier. Später herrschten hier die Meder, die Perser und noch später die Römer und Byzantiner. Im heutigen Dorf Kalecik und in dessen Umgebung findet man einige Felsgräber aus römischer Zeit. Karakoçan lag im heftig umkämpften Grenzgebiet von Rom und dem Reich der Parther und später der Sasaniden.Der türkische Historiker Ali Kemali schrieb in seinem Erzincan Tarihi, dass Karakoçan zu Zeit des Kalifen Umar durch den General Chalid ibn al-Walid erobert wurde. In dem Gebiet fanden dann später auch mehrere Schlachten zwischen Arabern und Byzantinern, Arabern und Iranern und Arabern und Türken statt.Der seldschukische Kommandant Türkmen Çubuk Bey eroberte 1107 die Gebiete von Harput, Palu, Çemişgezek, Arapgir, Eğin und auch Karakoçan. Kai Kobad I. machte Karakoçan zum Teil seines Sultanats von Rum. Als die Seldschuken aber gegen die Mongolen in der Schlacht vom Köse Dağ unterlagen, kontrollierten die Ilchane Karakoçan. Nach den Ilchanen herrschten hier die Ak Koyunlu und später die Safawiden. Der Osmane Yavuz Sultan Selim konnte die Safawiden besiegen und aus Ostanatolien rausdrängen. Seit dem war Karakoçan bis 1923 Teil des Osmanischen Reiches.Erst 1936/1937 wurde der Landkreis Karakoçan gegründet. Die Bezirke Çan aus dem Landkreis Kiğı und die Bezirke Ohi und Lahan aus dem Landkreis Palu wurden zu Karakoçan vereinigt. Benannt wurde Karakoçan nach einem Dorf, dass auch Hauptort werden sollte. Aber wegen seiner schlechten Lage und des widrigen Klimas wurde anstatt dessen das Dorf Tepe zum Hauptort bestimmt. Der Landkreis Karakoçan wurde dann noch in drei Bereiche unterteilt, nämlich Başyurt, Merkez und Çan.